Vizito de Razeno Manandhar. ... Visite de Razen Manandhar.

Fine de Aŭgusto 2011, kun plezuro ni akceptis en Nanto kaj en la urbeto Liré nepalan esperantiston, Razeno Manandhar, kiu partoprenis la internacian semajnan renkontiĝon de Esperantistoj en la bretona urbo Pluezeko.

Razeno naskiĝis en Katmanduo en 1968, kaj magistriĝis pri la angla lingvo kaj nepala literaturo. Li lernis Esperanton en 1990, kaj estis prezidanto de la Nepala Esperanto Asocio. Sekve, li verkis nepalan/esperantan vortaron.

Razen, kiu estis profesia ĵurnalisto en la angllingvaj nepalaj ĵurnaloj « Kathmandu Post » kaj « Himalayan Times », nun laboras en registara organizo por la rajtoj de infanoj. 

A la fin du mois d’août dernier, nous avons eu le plaisir d’accueillir à Nantes et à Liré un espérantophone népalais, Razen Manandhar, qui venait de participer à la semaine de rencontre internationale espérantophone de Plouézec, dans les Côtes d’Armor.

Razen est né à Katmandou en 1968, et a une maitrise en anglais et en littérature népalaise. Il a appris l’espéranto en 1990 et fut l’un des présidents de l’association népalaise d’espéranto. Il est l’auteur d’un dictionnaire népali-espéranto.

Après avoir été journaliste professionnel au «Kathmandu Post » et à l’ «Himalayan Times », Razen travaille maintenant pour le droit de l’enfant au sein d’une organisation gouvernementale. 

Ĉi-sube, komuna manĝo post la festo « Kiel antaŭe » en la urbeto Liré.

Ci-dessous, repas en commun après la Fête comme dans l'temps de Liré.

Post sia vizito en Nepalo dum la jaro 1957, Tibor Sekejl rakontis en sia libro « Nepalo malfermas la pordon », ke li vidis pli da ridetoj en Nepalo ol en multaj aliaj landoj kuniĝitaj. Laŭ ĉiuj Nepaloj de ni kontataj (kaj Razeno estas nova ekzemplo)), sajnas ke afableco, vivgajeco kaj eĉ humuro ne malaperis de la Nepala karaktero. 

Dans son livre « Nepalo malfermas la pordon » que Tibor Sekejl publia après sa visite du Népal en 1957, l’auteur nous dit avoir rencontré plus de sourires dans les rues des villes et villages du Népal que dans de nombreux autres pays réunis. Et il semble bien, d’après tous les népalais que nous connaissons jusqu’ici (et Razen en est un nouvel exemple), que la gentillesse, la joie de vivre et même l’humour n’aient pas disparus du caractère népalais.

Razeno en Nanto, dum trairo de Luaro.

Razen à Nantes, pendant la traversée de la Loire.

Se vi scipovas legi Esperanton kaj deziras plu kaj pli scii pri Nepalo, jen adreso de lia blogo, regule ĝisdatigita : http://razeno.blogspot.fr

Si vous lisez l'espéranto et que vous voulez en savoir plus sur le Népal, voici l'adresse de son blog régulièrement mis à jour : http://razeno.blogspot.fr/

Si ce n'est pas encore le cas, voici l'adresse pour vous y mettre : http://fr.lernu.net/

Luc   

Petite présentation du Népal ... Malgranda prezentado de Nepalo.

NAMASTE ! (Bonjour en népali)

Le Népal, carrefour mythique de la route du sel et de la soie, est un petit pays bordé au sud, à l’ouest et à l’est par l’Inde et au nord par la Chine (région du Tibet).

Malgré sa petite superficie (environ un quart de celle de la France), le Népal est un des pays les plus riches du monde en terme de biodiversité, de par sa situation géographique et de ses variations d’altitude.

En effet, l’altitude du pays varie de 60m au dessus du niveau de la mer, jusqu’au plus haut  sommet du monde, l’Everest à 8 848m, composant ainsi une variété de climat allant du subtropical à l’arctique.

L’Himalaya, avec ses 14 sommets de plus de 8000m d’altitude est la chaîne de montagne la plus élevée de notre planète.

NAMASTE ! (Saluton en nepala)

Mita komerca vojo por salo kaj silko, Nepalo estas malgranda lando ĉirkaŭita sude, oriente kaj okcidente de Hindujo, kaj norde de Ĉinujo (Tibeta regiono). Malgraŭ sia malgranda surfaco, Nepalo estas unu el la plej riĉaj landoj koncerne biodiversecon, dank’al siaj geografia situo kaj multdiversaj altitudoj. Fakte, la altitudo de tiu lando iras de 60 m super la marnivelo ĝis la 8 848 m de Everesto, la plej alta pinto de la mondo. Tial ekzistas tie diversaj klimatoj, de la subtropika ĝis la artika. Himalajo, kun siaj 14 pintoj kiuj superas 8 000 m, estas la plej alta montaro de nia planedo.

Le Népal, République Démocratique Fédérale, est un pays laïc avec une population en majorité hindouiste et bouddhiste. Royaume interdit  aux étrangers, ce n’est qu’en 1951 que le Népal a entrouvert ses portes. C’est à cette époque (1957) que l’aventurier et citoyen du monde d’origine hongroise, Tibor Sekelj y fut invité par le roi Mahendra pour fonder la première université populaire et enseigner l’espéranto.  

Plus de 101 groupes ethniques se côtoient dans la tolérance et bien que le népali soit la langue officielle, 92 langues différentes sont utilisées. L’anglais est enseigné dès le plus jeune âge, (tout au moins pour ceux qui ont la chance d’être scolarisés) et est pratiqué couramment chez les commerçants et les professionnels du voyage.  

Respublika Demokratia Federacio, Nepalo estas laika lando, kies loĝantaro estas maĵoritate hinduista kaj budhista. Reĝlando malpermesita al fremduloj, nur en 1951 Nepalo malfermis siajn pordojn. Tiuepoke (1957), la reĝo Mahendra invitis la aventuriston kaj civitanon de la mondo de Hungara deveno, Tibor Sekelj, por ke li fondu la unuan popularan universitaton kaj por ke li instruu Esperanton.

Pli ol 101 etnoj harmonie kunestas, kaj, kvankam la nepala estas la oficiala lingvo, 92 diversaj lingvoj estas uzataj. La anglan oni lernas de infanaĝo (almenaŭ tiuj, kiuj havas ŝancon viziti lernejojn) kaj ĝin flue parolas precipe komercistoj kaj vojaĝprofesiuloj.

Sa capitale, Katmandu, située à environ 1400m d’altitude, compte 4 millions d’habitants.

Le drapeau népalais est le seul au monde à être ni carré ni rectangulaire. Pour les hindous, le triangle représente le « Dharma » (loi morale, vertu religieuse et devoirs sacrés).

La ĉefurbo, Katmanduo, situanta 1400 metrojn alte, nombras 4 milionojn da loĝantoj.

El ĉiuj flagoj de la mondo, nur la nepala estas nek rektangula, nek kvardrata. Por hinduistoj, la triangulo signifas la « Dharma » moralan leĝon, religian virton, kaj sakralajn devojn. 

La monnaie, est la « roupie népalaise » divisée en 100 paisas. De nos jours, 1 € vaut un peu plus de 100 roupies. Autant dire que le paisa ne vaut rien !

Mais je n’ai pas parlé des Népalais ! Ce sont des gens à réputation paisible, et d’une grande courtoisie. Nous en avons fait l’expérience dans nos relations avec Rajani, Narendra et Razen tout au long de ces deux années.

Nous comptons bien profiter au maximum de notre séjour pour mieux découvrir les habitants du Népal et leurs coutumes et en tirer une belle leçon de vie !!!

La mono, la « nepala rupio » estas dividita en 100 pajsoj. Nuntempe, 1 eŭro valoras ĉirkaŭ 100 rupiojn. Verdire, unu pajso valoras nenion !

Sed mi ne ankoraŭ parolis pri la nepalanoj ! Ili estas pacemaj, kaj ege ĝentilaj. Ni tion spertis dum nia interrilato kun Rajani, Narendra kaj Razen dum la du lastaj jaroj.

Ni intencas plej multe kiel eble profiti nian restadon por tiel pli bone malkovri la nepalajn loĝantojn kaj iliajn kutimojn, kaj pripensigi nin pri nia propaj vivmanieroj  !!!

A très bientôt,

Ĝis baldaŭ,

Christiane 

El junula vojaĝo, junula saĝo … Les voyages forment la jeunesse...

Mankis nur ilia foto : jen ĉi-sube la du plej junaj el la kvin klubanoj, kiuj baldaŭ metos piedon sur la plej altan monton de la terglobo. Almenaŭ, ĉe ĝia piedo. Cetere, la landnomo devenas el la sanskrito « Nipalaja », kiu signifas « piede de la montaro ». 

Ils ne manquait que leur photo : voici ci-dessous les deux plus jeunes membres du club des cinq qui va bientôt poser le pied sur le toit du monde. Du moins au pied du toit du monde. D'ailleurs, le nom du pays vient du sanskrit "nipalaya" qui signifie "au pied de la montagne".

Maldekstre sidas Marie, kaj dekstre Brewal, la du genepoj de Christiane.

Se Marie estas jam mondvojaĝanto, tia ne (ankoraŭ) estas ŝia kuzo, Brewal. Do, laŭ mi, kiu tutan  adoleskantecon revis iĝi Tincjo, kia aventuro, kia sperto, kaj kia malfermo al la mondo, tiuj kvar semajnoj meze de la nepala popolo, estos por ili. 

A gauche, c'est Marie, et Brewal à droite, les petits enfants de Christiane. 

Si Marie est déjà une vraie globe-trotteuse, ce n'est pas (encore) le cas de son cousin Brewal. Alors, j'imagine, moi qui ai passé mon adolescence à rêver de devenir Tintin, quelle aventure, quelle expérience et quelle ouverture sur le monde, ces quatre semaines au milieu du peuple népalais vont être pour eux.  

L'origine du projet ... Origino de tiu projekto.

Au printemps de l'an dernier, dans le cadre d'une tournée organisée par la Fédération Bretagne Espéranto, un couple de Népalais, Rajani et Narendra, nous on rendu visite à Nantes et sa région. Grâce à la langue internationale Espéranto dont ils sont comme nous locuteurs, nous avons pu échanger sur nos pays respectifs, les coutumes, la gastronomie, la vie quoi ! ...et surtout beaucoup rire. Ci-dessous, Narendra (à gauche) et Rajani (avec le manteau rouge) chez Christiane et Maurice (dit Momo) lors de leur visite dans la région nantaise. Gilles (à droite) avec Pénélope (ou "la grenouille") sous la table. Moi-même (Luc) ne suis pas présent sur la photo car je suis en train de la prendre !

Printempe 2011, kadre de rondiro organizita de la Bretona Esperanta Federacio, du nepalanoj, Rajani kaj sia edzo Narendra, vizitis nin en Nanto. Dank’al nia komuna internacia lingvo Esperanto, ni interŝanĝis pri niaj respektivaj landoj, kutimoj, gastronomioj, nu… pri niaj vivmanieroj !… kaj precipe, ni multe ridis. Ĉi-sube, Narendra (maldekstre), kaj Rajani (kun la ruĝa mantelo) ĉe Christiane kaj Maurice (kromnomita Momo) dum ilia vizitado en la Nanta regiono. Gilles (dekstre) kun Penelope (kromnomita « La Rano ») sub la tablo. Mi mem, (Luko) ne troviĝas sur la foto, ĉar ĝin mi estis fotanta !

En effet, dans le cadre de notre association locale, le Centre Culturel Nantes Espéranto, nous sommes habitués à recevoir toute l'année des étrangers espérantophones et leur faire visiter notre région. Mais pour ma part (et je ne suis pas le seul à le penser), jamais nous n'avions eu une telle complicité et autant d'"atomes crochus" que lors de cette visite. Nous avons donc très rapidement décidé de leur rendre visite au Népal.

Grâce à Skipe et à l'espéranto, et aussi aux népalais espérantophones sur place, il nous a été préparé un séjour de 4 semaines de visites sur mesure. 

Outre Christiane, Momo et moi, Marie et Brewal, les petits enfants de Christiane seront du voyage. Marie et Brewal sont cousins nés le même jour, il y a presque 15 ans. 

Fakte, kadre de nia loka asocio, la Kultura Nanta Esperanto Asocio, ĉiujare ni kutimas akcepti esperantistajn eksterlandanojn, kaj vizitigi al ili nian regionon. Sed, niaflanke (kaj ne nur ni tiel opinias), ni neniam antaŭe sentis tiel fortajn akordon kaj koramikecon, kiel kun ili. Do tuj poste, Christiane, Momo kaj mi decidis viziti ilin en Nepalo.

Dank’al Skype kaj Esperanto, la surlokaj esperantistaj nepalanoj aranĝis por ni 4 semajnajn laŭplanajn vizitojn.

Krome, akompanos nin la 2 samaĝaj genepoj de Christiane, Marie kaj Brewal. Preskaŭ 15-jaraj, Marie kaj Brewal estas gekuzoj kiuj naskiĝis saman tagon.

Pour terminer, encore une petite photo prise au printemps 2011 au restaurant le Kuşadasi à Nantes. Vous reconnaissez Rajani au fond à gauche, et Narendra devant à droite. Derrière Narendra, c'est moi ! 

Fine, jen ankoraŭ unu foto de la printempo 2011 ĉe la restoracio « Kusadasi » en Nanto. Vidu Rajani fone, je la maldekstra flanko, kaj Narendra antaŭe, je la dekstra. Malantaŭ Narendra, sidas mi !