dimanche 21 octobre 2012

Pashupatinath et Guheswari ... Pashupatinath kaj Guheswari.

Tout près de Katmandou, au bord de la rivière sacrée Baghmati, Pashupatinath est un lieu saint dédié à Shiva protecteur des animaux.

Apud Katmanduo, ĉe bordo de la sankta rivero Baghmati, Pashupatinath estas sanktejo dediĉita al Ŝivo, protektanto de la bestoj.

En route vers l'aventure !
Aventuren !

 
L'arrivée au temple, les vaches et les pigeons.

Bovinoj kaj kolomboj sur la templa enirejo.



Une vache sacrée ou une sacrée vache ? 
Sankta bovino.

Le temple lui même, comme la plupart des temples hindous, est interdit aux impurs, c'est à dire aux non-hindous que nous sommes. Mais certains sanctuaires de ce temple sont même interdits aux simples hindous, et jalousement gardés par des brahmanes venant du sud de l'Inde. Nous n'en apercevrons que le taureau Nandi, véhicule de Shiva, et quelques unes des portes d'argent.

La templo, same kiel plejpartaj hinduaj temploj, estas malpermesita al la « nepuruloj », kiuj, estiel nehinduoj, ni estas. Sed kelkaj lokoj de tiu templo eĉ al simplaj hinduoj estas malpermesitaj kaj gardataj de bramanoj de suda Hindujo. Ni sukcesis ekvidi nur la virbovon Nandi, la vehiklo de Ŝivo, kaj kelkajn el la arĝentaj pordegoj.  

Le taureau Nandi et les portes d'argent. Entrée interdite !
La virbovo Nandi kaj la arĝentaj pordegoj. Malpermesite eniri !

 Poutres sculptées, typiques du Népal.
Tipe nepalaj skulptitaj traboj. 

Mais tout autour, et surtout en cette période de la fête de Durga, places et ruelles autour des petits temples de plein air sont animées par les pèlerins, les sadhous, et... par les vaches sacrées; choyées et nourries par les pèlerins.

Ĉie, des pli en tiu tempo de Durga-festo, sur placoj kaj stratetoj ĉirkaŭ la temploj, svarmis pilgrimantoj, sadhuoj kaj… sanktaj bovinoj, nutrataj kaj dorlotataj de ĉiuj. 

Christiane s'est fait des amis...
Christiane havas novajn amikojn…

... et Marie aussi !
… kaj ankaŭ Marie !

En franchissant la rivière par un petit pont, nous sommes saisis par la fumée acre de la crémation. Sous nos pieds, de chaque côté au bord de la rivière, des bûchers fument, d'autres sont en préparation. C'est une bénédiction pour un hindou religieux de venir mourir et d'être brûlé sur ces berges sacrées.

Kiam ni transiris la riveron, impresis nin la akra fumo de kremacio. Sub la ponteto, ambaŭborde de la rivero fumis ŝtiparoj, dum aliaj estis preparataj. Por religiema hinduo, morti tie kaj esti kremaciita ĉe tiuj sanktaj bordoj estas grandega beno.



La crémation au bord de la rivière sacrée Baghmati.
Kremaciado ĉe la sankta rivero Baghmati

Bien que sacrée, la rivière est très polluée du fait de la population et bien sûr des crémations.
Pro la tromulta loĝantaro kaj kremacioj, la rivero, kvankam sankta, estas ege poluita.  

Une fois le pont franchi, nous montons sur une colline boisée, par un escalier antique entouré d'un dédale de temples où les singes sont rois. Des sadhous nous accueillent et nous donnent leur bénédiction. Mais en échange d'un petit billet, car pour la plupart, être un saint homme est aussi un métier !

Trans la rivero, per antikva ŝtuparo ni surgrimpis monteton arbarkovritan, sur kies flanko multnombraj templetoj estas vera dedala reĝlando de simioj. Bonvenigis kaj benis nin sadhuoj. Sed vi ne forgesu monbileton, ĉar plejparto el ili ja iste sanktulas !  





Les toits du temple vus de l'autre côté de la rivière.
Templaj tegmentoj de transrivere.

 Ils n’en ont pas d'aussi beaux dans les temples hindous !
Eĉ en hinduaj temploj gedioj ne tiom belas, ĉu ne ? 

Quelques kilomètres plus loin, en amont de la rivière sacrée Baghmati, s'élève le temple dédié à la déesse Parvati, compagne et aspect féminin du dieu Shiva. Narendra nous raconte l'origine et l'histoire de ce lieu lié au tantrisme.

Kelkajn kilometrojn for, almonte ĉe la sankta rivero, staras templo dediĉita al la diino Parvati, kunulino kaj ina aspekto de Ŝivo. Narendra rakontis al ni pri la historio kaj deveno de tiu tantrisma sanktejo.  

La porte d'entrée du temple.
Super la templa pordego.

Ici aussi les singes sont rois et volent avec malice et dextérité les fruits que les pèlerins apportent au temple de la Déesse. Mais pour un hindou, tout singe n'est-il pas un peu l'incarnation d'Hanuman ? Il n'y a donc pas de meilleur intermédiaire pour intercéder entre le croyant et le divin. 

Ankaŭ ĉi tie reĝas la simioj, kiuj lerte kaj petole ŝtelas la fruktojn alportatajn de pilgrimantoj al la diino. Sed por hinduo, ĉiu simio estas iel enkorpiĝo de la dio Hanumano, ĉu ne ? Tial, ĉu ekzistas pli bona peranto inter la dio kaj ties adoranto ?





Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire